Awarie Budowlane 2007
Streszczenie referatu

Występują stosunkowo często przypadki, że nawet doświadczone ośrodki badawcze popełniają błędy w ocenie przyczyn uszkodzeń betonu i mylnie przewidują jego zagrożenie awarią. Tok postępowania w badaniach, z pozoru prawidłowy, polega na wykonywaniu oznaczeń chemicznych zawartości siarczanów oraz sodu i potasu w próbce betonu. Jest on czasem uzupełniony analizą rentgenowską i termiczną. Te analizy chemiczne dają często „za duże” zawartości wymienionych składników co jest spowodowane analizowaniem za małej próbki betonu. Taka próbka nie jest reprezentatywna i z reguły zawiera zbyt dużo zaczynu, a więc także siarczanów i alkaliów. Na tej podstawie zakłada się „a priori” korozję siarczanową i reakcję kruszyw z alkaliami jako przyczyny powstałych uszkodzeń, które równocześnie stwarzają zagrożenie awarią badanego betonu. Nie bierze się przy tym pod uwagę szybkości przebiegu tych procesów, a więc czasu, który musi upłynąć od momentu betonowania do wystąpienia uszkodzenia betonu. Równocześnie zapomina się o przyczynach fizycznych, przede wszystkim związanych z pielęgnacją betonu. Uniknąć tych błędów można analizując reprezentatywną próbkę betonu, przeprowadzając obserwację jego mikrostruktury pod elektronowym mikroskopem skaningowym oraz biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia przyczyn fizycznych, na przykład gradientu temperaturowego lub wysychania młodego betonu.

There are relatively frequent cases, that even the experienced research centers make mistakes in explanation of the reasons of concrete damage and erroneously foresee its failure threat. The research procedure, outwardly correct, consists in chemical determination of sulphates as well as sodium and potassium content in concrete sample. This approach is sometimes completed with X-ray and thermal analysis. The chemical analysis give frequently “too high” content of mentioned above components which is caused by too small, non representative sample of concrete in question. Such sample contains too much cement paste and consequently also too much sulphates and alkalis. On this basis it is supposed “a priori” sulphate corrosion and ASR as a reasons of damage which simultaneously gives threat of concrete failure. Simultaneously the kinetics of these processes are not taken into consideration, consequently the time which is necessary from concrete mix production until damage formation. Also the physical reasons are omitted, principally thermal gradient and concrete curing conditions. These mistakes can be avoided if representative i.e. grater concrete sample is under examination, and its microstructure observed under SEM. Also possible physical reasons of concrete damage should be taken under consideration.